Alam nyo bang dalawang beses ko na naramdaman si Kamatayan? Hindi ako nagbibiro. Totoo ito. Pero wala akong katibayan. Unang beses ay nung high school ako. Nagising ako na parang napakatahimik ng paligid. Sinulat ko pa nga ang aking naging obserbasyon sa isang kwaderno kaso di ko alam kung nasaan na yun. Ang alam ko ay may mangyayari. Naramdaman ko talaga yun. Nung araw na yun, nabalitaan ng klase namin na nasa ospital ang tatay ng isa sa amin....
Liddle talaga yan at hindi little. Sya ay isang tauhan sa palabas na “The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford”. Pangalan nya ang nilagay ko sa paksa dahil sadya nga namang napakahusay nito. Sa Wednesday pa dapat ang Alone Time ko pero bigla akong napadpad kanina (kahapon na pala) sa TriNoma kasama si Wigi at si Red. Kumain lang kami sa KFC at nanood ng sine na nabanggit ko na sa taas ang pamagat....
Hindi ako ang panganay. Sa katunayan nga ay pang-apat ako sa limang magkakapatid. Ngunit ngayong 2008, pakiramdam ko ako ang panganay. Ako kasi ang kinukulit ng nanay ko na gawin ang ganito at gawin ang ganyan. At dahil kailangan ng pera para magawa ang ganito at magawa ang ganyan, napipilitan tuloy akong mag-isip kung saan kukuha ng pera. Alam nyo bang nakakaapekto sa katinuan ang pag-iisip kung paano magkakapera? Lalo tuloy nadadagdagan ang pagiging masungit, malungkot ang pananaw sa buhay, at walang social life ko....
Nitong mga nakaraang linggo ay mainit ang ulo ko. Hindi lang halata pero mainit talaga ang ulo ko. Pero kung sabagay, mahirap talaga malaman kung mainit ang ulo ko o hindi. Dumami kasi bigla ang aking mga gawain. Kaliwa’t kanan ang pangungulit ng mga tao. Wala pa akong ka-date sa darating na Valentine’s Day. Syempre, biro lang yung huli kong sinabi pero yung unang dalawa ay seryoso. Dahil sa dalawang yun ay napilitan uli akong magpuyat....
Hindi yan yung iniisip nyo. Yan ang pinakamataas kong nakuha sa basketball sa Timezone kanina … kahapon pala. Kasama sa aking unang Alone Time na ginanap sa TriNoma.. Ok ang nangyari kahapon. Kain sa Krispy Kreme, laro sa Timezone, at nood ng In The Name of the King. May isa nga lang mali sa aking unang Alone Time. Iyon ay hindi ako nag-iisa dahil sumama si Kyle at si Red....
Tapos na ang aking pagtatago. Ako ay muling nagbabalik. Tapos na ang aking pagmumukmok dahil ngayon ang umpisa ng pagbabago. Ngayon ang umpisa ng Alone Time. Ayun lang. VT Galang said… Mabuhay! Wednesday, January 30, 2008 6:23:00 AM Jobelle Avengoza said… ang arte… pa-alone2 time pa… Wednesday, January 30, 2008 8:02:00 AM VT Galang said… Para yan yung palabas na Home Alone eh. Iba nga lang ang bida, Makulay ang Buhay hindi McCauly Caulkin foo!...
Ngayong taon, uumpisahan ko ang isang proyekto para sa aking sarili. Ito ay ang Alone Time kung saan isang araw sa bawat buwan ang ilalaan ko para ako ay maglakwatsa mag-isa. Naisip ko na tuwing huling Miyerkules ang araw na ito. Bakit ko gagawin ito? Aba mayaman ako at gusto ko gumastos. Hehe. Biro lang. Ang tunay na dahilan ay para siguradong may maisulat ako dito kada buwan. Hehe. Masaya lang talaga ang mag-isa....
Ilang araw ka na nasa isip ko. Hindi ko alam kung bakit. Hindi naman tayo nagkikita. Hindi naman tayo nag-uusap. Lumang tugtugin na ito. Lipas na ang mga araw. Ako na lang ang naiwan. Umaasa pa rin. Umaasa pa rin. Hanggang kailan ako magiging ganito? Hindi na dapat nangyayari ito. Dapat na itong tapusin. Matagal na dapat itong natapos. Muli na naman ako nag-drama. Muli na naman ako nagpapansin. At gaya ng mga naunang pagpaparamdam ko, muli mo na naman ito hindi mapapansin....
it’s been so long since the last time i’ve talked to you i’ve been hurting since then but you did not know it i’m really trying hard to have a chance with you but all i’m getting are just sorrows for my heart and because of these loneliness and emptiness there’s a time when i think of looking for someone new but all my thoughts always end up calling for you...
as the stillness of the night moves before my eyes i saw a figure that made me realize that is was you, girl, sent by Him from up above to come to me whispering words of tender love she told me she misses the way i look at her that she longs to see my smile for another day and she confessed without me she would fall apart she said that she really loves me with all her heart...
Takot. Takot na naman ako. Natatakot akong kumilos. Natatakot ako na hindi mo na naman ako papansinin. Usap. Usap naman tayo. Nais lang naman kita muling makausap. Nais lang naman kita muling makausap. Tago. Tago na lang ako. Magtatago ako sa Pidgin. Magtatago ako kung sakaling magkasalubong tayo. Takot. Natatakot ako na hindi mo ako papansinin. Sa tuwing susubukan kong makipag-usap sa iyo. Kaya magtatago na lang ako. Galing sa http://lit....
https://photos.app.goo.gl/d9JSrofkV889ysTJA Pagbigyan ang nanginginig na mga kamay. VT Galang said… LOOKS FAMILY! Monday, December 03, 2007 11:17:00 PM Wigi Vei ウィジヴェイ said… EPIC WIN! Tuesday, December 04, 2007 7:29:00 AM
Wala lang. “A” ang madalas kong sabihin sa mga kausap ko sa IM kapag wala akong masabi. Ang tagal ko nang walang post. Dito man o hindi. Nakakalungkot kahit walang dahilan. Malamig na naman ang pasko ko. Nauubos na ang dram na pinagkukunan ko ng inspirasyon. Kapag nawala na yun ay bubulagta na lang ako at hihilata. Kausapin mo na ulit ako. Sige na. Natatakot kasi akong mauna e. Baka sungitan mo na naman ako....
Kanina ay nabanggit ni Ardee ang panahon na ako ay nag-hang. Mahigit tatlo o apat na oras akong nakatulala sa kawalan habang nakaupo sa bangko sa loob ng gusaling Casman. Siguro ay ngayon na ang takdang oras para malaman ng buong mundo kung ano ang nangyari at bigla akong nagkaganun. Bago ako magpatuloy, nais kong balaan ang mga mambabasa na napakababaw ng dahilan. Mababaw nga sya pero nung mga panahon na iyon, wala nang hihigit pa sa kanya....
I’m always searching, for your figure to appear somewhere On the opposite platform, in the windows off the street Even though I know you couldn’t be at such a place If my wish were to come true, I would go to your side right now There would be nothing I couldn’t do I would put everything on the line and hold you tight If I just wanted to avoid loneliness, anybody would have been enough...
Naisip ko lang. Ang dami palang permutation ng pangalan ko na tinatawag sa akin ng mga tao. Ano ba talaga ang palayaw ko? Wal Waldz Wally Wali Waly Waldi Waldy Walde Bau Demar At iba pa Wala na ako maisip pero sigurado ako na hindi lang yan ang mga naitawag na sa akin. Ikaw, ano tawag mo sa akin? Hehe. Josiah Habana said… Oali, ito pinakamatindi mong palayaw: At iba pa (atbp)?...
Techie ang post na ito kaya dapat ay sa http://tech.borap.net ito nakalagay subalit hindi ko pa naisasalin sa ingles kaya dito na lang muna. Baka ilagay ko rin dun balang-araw. Kanina ay nag-install ako ng Ubuntu 7.10 (Gutsy Gibbon) sa isang computer na gagamitin ko para mag-develop ng mga application. Pinili ko ang bagong labas na Ubuntu sapagkat gusto ko makita kung gaano na kalayo ang narating nito dahil hindi ko naman ito ginagamit....
Nabanggit ni Wigi nung nasa Teriyaki Boy kami kagabi kasama si Red at si RJ na dapat ay i-post ko sa Multiply ang kahusayan ng pagkuha ko ng lahat ng marka mula 1.00 hanggang DRP. Kaya eto na. Jobelle Avengoza said… daming 3 at inc. wow. i’m so proud of you… Tuesday, October 16, 2007 9:30:00 PM Waldemar Bautista said… Thank you. I’m also proud of myself. Tuesday, October 16, 2007 9:38:00 PM...
Nais ko lang isulat ito at bigla kong naalala. Nawa’y hindi na ito mawala sa aking kamalayan sapagkat dahil dito, alam ko na kahit papaano ay napansin mo rin pala ako. Patapos na ang exam sa 133, hindi ko na maalala kung finals ba iyon o hindi, at tayong dalawa na lang ang natitira sa loob ng Eng’g Theater. Tumayo ka na para ipasa ang iyong papel kay Ma’am Becca. Nakaupo ka nun sa bandang gitna sa kanang bahagi ng theater kapag nakaharap sa may pintuan at nakatalikod sa stage....